Gisteren kwam vriend R. langs. R. ken ik al zo’n 16 jaar, vanaf de brugklas. Hij heeft mij koffie leren drinken (door mij eerst chocolademelk met koffie te voeren en de verhouding steeds meer op te schuiven in de richting van koffie), we hebben samen in tal van bandjes gespeeld, hoefden elkaar slechts aan te kijken om aan te voelen wat we gingen improviseren, kwamen dagelijks bij elkaar over de vloer, ik op hem verliefd geweest, maar hij niet op mij toen, maar ook weer andersom, we hebben samen vuurtjes gestookt, in bootjes gevaren op de Eem, waarvan er een keer ook één lek bleek te zijn terwijl we in het midden van de rivier dobberden, hebben ons kroegen ingelogen omdat we eigenlijk nog te jong waren en zijn eens aangehouden door de politie omdat we geen licht hadden, maar R. kreeg een boete en ik niet –  zeer waarschijnlijk omdat ik een meisje was en hij niet.

Op de vlucht

R. en ik hebben ook ooit bedacht dat we mais wilden hebben – het was een uur of elf ‘s avonds, wie wil er nou niet mais om die tijd? – en kropen een verderop gelegen maisveld in om daar op illegale wijze mais te regelen, werden opeens paranoïde en sloegen op de vlucht voor een denkbeeldige boer die ons op de hielen zat, onze zakken vol met mais. R. lag iets voorop. Het was donker, de straatlantaarns redden het niet tot in de polder, waar wij ons dus bevonden, en ik dacht dat het kloppen van mijn hart op twintig meter afstand te horen was. Boenk boenk boenk boenk. Plotseling hoorde ik een schreeuw en zag R. dubbelklappen. De schreeuw kwam niet eens door de ijzerdraad waar hij vol in was gerend, maar het feit dat het ook nog eens onder stroom stond. Hij lag vol in de modder bij te komen van de schok.De volgende dag vroegen mijn ouders wat al dat mais op de tafel deed en waar ik het vandaan had. Mijn ouders legden me uit dat we niets aan die mais hadden, omdat het niet voor consumptie voor mensen werd gekweekt. Oja, en dat het eigenlijk niet mocht wat ik gedaan had. Maar volgens mij konden ze er eigenlijk ook wel om lachen. Het is overigens het enige wat ik ooit heb meegenomen zonder toestemming of zonder ervoor te betalen. Helaas konden we dus ook geen van de recepten uitproberen die R. had bedacht voor de mais.

R. en ik hebben ook gigantisch veel met elkaar gebakken en gekookt, wat vooral door R. kwam, want die is altijd zeer culinair begaafd geweest, met een enkele uitzondering toen hij zelf wijn had gemaakt, die zich achteraf gezien had ontwikkeld tot een giftelijke variant. Methanol? Ethanol? Iets in die richting. Gelukkig is niemand er ziek van geworden.

Helaas, voor mij, verhuisde R. naar Den Haag, waar hij kon floreren in de muziek en dat nog steeds doet. (Hij is zo ongelooflijk muzikaal, nooit les gehad voordat hij op het conservatorium werd aangenomen, maar kon gewoon met zijn tanden soleren, of terwijl hij zijn gitaar achter zijn rug zwaaide kon hij nog steeds de vetste solo’s improviseren.) Maargoed, resultaat van zijn verhuizing en onze drukke agenda’s: we zien elkaar een stuk minder, maar elke keer is het alsof we elkaar de vorige dag nog hebben gezien.

De goddelijkste kruidenboter ever

Ik was echter even vergeten dat R. ook goed kan koken. Daar heeft hij mij gisteren even aan herinnerd toen hij zelf hamburgers ging maken, precies wist waar hij welke kruiden voor nodig had, wat lekker bij elkaar smaakt, de scampi’s aan het marineren was, een knoflooksaus aan het maken was en een kruidenboter maakte. R., als je dit leest, alles wat lekker, maar die kruidenboter, ohhhhhh. Eerlijkheid gebied te zeggen dat ik op een gegeven moment gewoon met mijn vinger pure kruidenboter aan het eten was.

Het recept

 Nodig:

• Pakje roomboter
• Verse knoflook
• Verse basilicum
• Verse peterselie
• Verse tijm
• Verse bieslook
• Rode ui
• Peper & zout
• Sap van een halve citroen

En dan?

Laat de boter zacht worden (door hem buiten de koelkast te zetten). Ondertussen alle kruiden snijden en alles met elkaar mixen. Van de hoeveelheden heb ik totaal geen benul, maar ik neem aan als je gewoon zelf je gevoel een beetje laat spreken het goed moet komen. (Dus niet een hele baslicumplant ofzo gebruiken, maar een paar blaadjes. Geen hele ui, maar een kwart ofzo, etc.)

Enjoy!!! En bedankt R.!