10 redenen waarom alleen wonen soms kut is

Op jezelf wonen (in een huis heeeelemaal voor jou alleen) is natuurlijk heel erg fijn. Maar soms even niet. Tien redenen waarom je alleen wonen soms best even heel erg kut kan vinden (vooral als je hiervoor gewend was in een studentenhuis gewoond te hebben).

1. Er is niemand om voor je te zorgen als je ziek bent

Je kan wel gaan mekkeren over hoe ziek je je voelt (“ik voel me zo ziehieeeeeek”), terwijl je lusteloos op de bank ligt, maar er is niemand die je hoort. En vooral: niemand die jou op dat moment heel zielig vindt (of in ieder geval doet alsof). 

Ook best balen: je zal toch echt zelf op pad moeten gaan om je koelkast te vullen en moeten koken (of je moet bewust iemand gaan vragen die dan heeeeelemaal naar jouw huis moet komen).

Opeens mis je papa en mama….

2. De zooi in jouw huis is allemaal van jou

JIJ, ja JIJ bent degene die er zo’n zooi van maakt in de keuken. Je begint zelfs een beetje te twijfelen of jij ook niet de grote schuldige was in je laatste studentenhuis (terwijl je al die tijd je huisgenoten verdacht).

3. Je kan geen melk, eieren, wijn of bier van huisgenoten jatten, want… tja… je hebt geen huisgenoten…

Vooral als je net op jezelf woont is dit wennen. Je was eigenlijk wel gewend dat je je nooit echt druk hoefde te maken of er wel boter, olijfolie, peper of zout in huis was, want van elk van die dingen stonden er wel minstens drie in de kast. (Als weer een huisgenoot dacht dat de olie op was, terwijl er nog twee stonden). En je kon altijd wel een biertje ‘lenen’ van iemand.

(Behalve WC-papier! WC-papier is een ander verhaal en dagelijks ben je blij dat je alleen woont. Geen huisgenoten meer hebt die verzaken nieuwe rollen op de WC-rolhouder te doen, of nog erger, noooooooit WC-papier kopen.)

4. “Hoooi!” roepen als je thuiskomt is raar.

Misschien dat je in de toekomst ooit iets van “honey, I’m home!” kan gillen, maar met “hooi!” roepen en dan verwachtingsvol afwachten of je respons krijgt is het nu toch echt afgelopen.

Tenzij je een papegaai als huisdier neemt.

5. Er is minder servies om vies te maken

Toen je nog in een studentenhuis woonde, had je nog 100-delig servies (bestaande uit minstens net zoveel verschillende merken servies–geen bord was hetzelfde) en je kon behoorlijk lang doorgaan met nieuwe borden, glazen, of bestek pakken tot er dan toch echt moest worden afgewassen.

Nu moet je na zes messen alweer messen gaan afwassen. Of na vier kommetjes. Of na één schaal….

6. Oneerlijk schoonmaakrooster

Tenminste, zo voelt het. Want jij staat ingeroosterd om de WC, douche, keuken, hal en woonkamer schoon te maken! Terwijl je dat vorige keer ook al hebt gedaan! En de keer daarvoor. En de keer daaaaarvoor…  Gelukkig is dan wel weer punt 2 van toepassing.

7. Niemand anders kan voor jou een pakketje aannemen

Het briefje in de brievenbus vertelt dat de postbode je alweer echt net gemist heeft en dus kan je je pakketje nu ergens gaan ophalen in een of ander kaartenwinkeltje, minstens 10 minuten verderop. Maar dan wel pas de volgende dag na 16.00. Zucht.

8. Jij bent in je eentje verantwoordelijk voor het buiten zetten van de vuilnis

Wanneer jij dus besluit op dinsdagavond bij je vriendje/vriendinnetje te gaan slapen, dan zijn er geen huisgenoten die dinsdagavond/woensdagochtend de vuilniszakken buiten op straat zetten. Dit heeft meer dan eens geresulteerd in een keuken en balkon waar mensen over zeiden “het stinkt hier!”.

Aan de andere kant: in je laatste studentenhuis hadden jij en je huisgenoten nogal de neiging om de grens op te zoeken hoe ver jullie konden gaan met het opsparen van vuilniszakken op jullie balkon en zo moest jij meer dan eens tien vuilniszakken aan de straat zetten.

9. Je belandt nooit meer in spontane huisgezelligheid

Die momenten dat

• jullie tot in de vroege uurtjes ‘s nachts wijn zitten te drinken en/of spelletjes aan het doen zijn,
• huisgenoot S. op zondagmiddag (ochtend voor jullie) eitjes staat te bakken voor iedereen,
• je je deur niet kan opendoen omdat huisgenoten+vrienden de woonkamer hebben veranderd in een kampeerterrein (inclusief tenten),
• jullie met z’n allen brak op de banken Nip/Tuck zitten te kijken—om tien uur ‘s avonds…
• er weer een spetterend huisfeest is georganiseerd, thema: jaren 80.
• iedereen met oranje shirt op een veel te kleine kamer bij elkaar het WK zit te kijken
• jullie met z’n allen samen eten

10. Geen roomies om je te beschermen

Het is drie uur ‘s nachts en je schrikt wakker. Was dat de voordeur?

Of was het de voordeur van de buren?

Opeens ben je klaarwakker. Waar ligt je hockeystick? Shit, waarom heb je je hockeystick niet gewoon onder je bed liggen?

Weer dat geluid… Zal je gaan kijken? Je houdt je adem in… Nee, waarschijnlijk verbeeld je het je maar.

Je luistert nog een kwartier… Na een half uur val je in een onrustige slaap.

Wat vind jij (of lijkt jou) toch echt minder leuk aan alleen wonen?  Laat het hieronder weten in een reactie!