Salon B: op zoek naar de perfecte kapper

[dropcap custom_class=”normal”]G[/dropcap]eregeld met tranen in je ogen voor de spiegel gestaan omdat de kapper te veel van je haar heeft afgeknipt? Of gewoon omdat je spijt had dat je überhaupt naar de kapper bent gegaan, omdat je kapsel beter was voordat je geknipt werd dan erna? Nou, ik wel.

Ik ben zelfs wel eens uitgelachen om mijn haar, zomaar op straat door onbekenden, als gevolg van een mislukt experiment van een Kinki kapper die iets minder ervaren was dan ik had gehoopt (ik dacht dat hij al jaren knipte, maar volgens mij had hij pas vier keer een kappersschaar vastgehouden). De emotionele schade was alleen nog maar te beperken door mijn haar een week later op boblengte te laten knippen door een kapper die wel wist wat ze deed.

Heilig is mijn haar

Je ziet, ik ben enigszins wantrouwig geworden. Niet alleen door die keer uiteraard. Maar ook doordat mijn haar door een Cosmokapper in Delft paars werd in plaats van een rode gloed kreeg. Of mijn voorste lagen zo vreemd werden geknipt dat ik meer op een jongen met lang haar leek.

De laatste keer ging ik even langs een kapper van een bekende keten met de vraag of het nodig was om mijn haar te laten knippen (want: ik wilde het lang laten groeien, dus zolang het niet nodig is, hoeft er niets geknipt te worden). Ik pakte een pluk haar, hield dat voor haar en vroeg: “Zijn er heel erg veel dooie punten aan de onderkant van mijn haar?”

Het meisje, ik schatte haar redelijk vers van de kappersschool, keek me aan alsof ik een andere taal sprak. Ze haalde er iemand bij die na een oogopslag zag dat het inderdaad wel weer bijgepunt mocht worden. (Het kan ook gewoon zijn dat ze me hoe dan ook in die stoel wilden hebben).

Ik zal vast niet de enige zijn, maar hoe komt het dat de meeste kappers pas je haar gaan bekijken als het al gewassen is en dus nog nat is?! Hoe kunnen ze dan zien dat mijn haar niet zo valt als dat van Jennifer Aniston en dat die pony dus een soort ongewenst afdakje wordt (dankzij mijn kruin die pas zichtbaar wordt wanneer mijn haar droog is)?

Wanhopig moet ik altijd weer tijdens het föhnen roepen dat mijn haar snel pluist, want ik zie het alweer gebeuren: veel te veel geföhn, te warm – auw, heet! -, een pijnlijke hoofdhuid en een pluiskapsel wat niet bij me past. Bij een kapper in Utrecht ging ik naar binnen als Annemarie en kwam ik een half uur later buiten als Anita, mijn haar vol met glanzende gel en een raar soort krul wat er in was gekneed. Sita brommertje erbij en het plaatje zou volmaakt geweest zijn.

Voor degenen die ervaringsgewijs begrijpen waar ik het over heb: er is hoop. Omdat ik niet meer wist op welke kapper ik nog kon vertrouwen en niet op de raad van vriendinnen uit de regio durfde af te gaan, omdat zij hun kapper voornamelijk beoordelen op hoe goed ze gekleurd worden, richtte ik mij tot vriendin S. uit Amsterdam.

S. heeft prachtig lang haar met slag erin. Al jaren probeer ik mijn haar net zo lang en mooi te laten worden als dat van haar. Zij verft haar haar ook niet, dus zij zou me vast wel kunnen helpen in mijn zoektocht naar een kapper die geschikt is voor mij.

Ze raadde mij Salon B in Amsterdam aan. Omdat ik per se vandaag geknipt wilde worden (mijn haar was echt uitgezakt en zag er onverzorgd uit), ging ik naar Salon B in Hilversum, iets dichterbij dan Amsterdam.

Salon B. hanteert een ander concept dan de meeste kappers: elke kapper is er zelfstandig ondernemer en heeft dus ook de nodige ervaring met knippen en kleuren—ze moeten dan ook een examen afleggen om de kwaliteit te waarborgen, want er is natuurlijk geen baas die rondloopt om ze nog wat kneepjes van het vak bij te leren.

Haaranalyse: standaard bij elk bezoek aan Salon B

Ik werd vriendelijk ontvangen, kon plaats nemen in een hippe wachtruimte (ik was een kwartier te vroeg), de nieuwste magazines lagen klaar om doorgebladerd te worden en ik werd voorzien van een heerlijke cappuccino van Douwe Egberts en een lekker uitziend stukje noga. Daniëlle kwam me ophalen, maar ging eerst kijken (en voelen) hoe mijn haar viel en sprak met mij mijn wensen door. Ze zei iets wat ik nog nooit eerder had gehoord van een kapper: “we laten het mooi lang”.

Wat?! JAAA! Jij begrijpt wat ik wil! dacht ik. Dit is de eerste kapper die niet het liefst de helft eraf wilt knippen. Ze vroeg hoe ik het zelf normaal behandelde en zou aan mij wat tips en trucks laten zien. Geweldig! Toen wist ik al dat het goed kwam.

Nu Danielle wist wat er met mijn haar moest gebeuren kon er een prijs gemaakt worden. Op de prijslijst (te vinden op de site), staan drie prijzen. Ik vroeg aan haar hoe ze tot die prijzen komen. Het is eigenlijk heel logisch: de laagste prijs is voor mannen. De duurste die voor vrouwen. Maar… er is ook nog een tussenprijs. Dus als er iets simpels met je haar moet gebeuren (je hebt erg dun haar en de kapper heeft maar een kwartiertje nodig), dan betaal je dus niet de hoofdprijs.

Erg fijn dat ze van te voren aangeeft hoeveel het gaat kosten, maar ook prettig dat ze niet met een papiertje naast je staat om allerlei dingen aan te kruisen (zoals mijn ervaring is bij andere kappers). In dat laatste geval voel ik me altijd een beetje alsof ik bij de bestelpaal sta van de DriveIn van de McDonalds: “Ja, doe er ook nog maar frietsaus bij.” “Dan komt er nog 50 cent bij en wordt het totaal dus….”.

Mega relaxen

Daniëlle gaf me eerst een rondleiding, omdat ik er voor het eerst was. Beneden deed ze naast de behandelkamer van de schoonheidssalon, ja die zit er ook, een deur open en ik dacht dat ik even in MTV Cribs was beland. Niet vanwege de grootte, maar vanwege het ‘chille’ ervan (ik weet niet hoe ik het anders moet noemen).

Twee reusachtige stoelen, waarbij de businessclass-stoelen uit een vliegtuig nogal magertjes af lijken te steken, staan voor een tv met daarop een haardvuur. Gedempt licht en een minicomputertje bij elke stoel, om je te laten masseren. Niet zomaar een massagestoel—de meeste stoelen die je weleens zo hier en daar vindt zijn eerder categorie TellSell —maar een super-de-luxe.

Als je dus wat eerder komt, kan je lekker in die stoel gaan liggen voordat je de kappersstoel ingaat. Moet ik onthouden voor de volgende keer. Of je gaat gewoon met iemand mee en kan daar ‘wachten’ totdat je vriend(in) klaar is.

En dan: de ruimte waar je haren worden gewassen. Normaal prikt er altijd wel een deel wastafel vervelend in mijn nek, krijg ik last van een zwaar hoofd, of zit ik in een ongemakkelijke houding, kortom: het enige fijne aan het wassen bij de kapper is dat iemand je hoofd een beetje masseert, maar voor de rest is het meestal niet al te comfortabel. Hier hebben ze echter zes ligstoelen, die goddelijk liggen. Ze zijn allen afgescheiden, zodat het een relaxruimte is. Wow… dit is echt verwennerij. (Ben je al om?)

Tips & Tricks

Dan wordt het tijd om mijn haar te knippen. Ik val weer in de volgende verbazing. Het klinkt stom, maar de ‘capes’ hebben gewoon mouwen. Dus geen gedoe met het pakken van je kop thee of cappuccino. Waarom hebben die andere kappers dat eigenlijk niet? Het is eigenlijk te simpel voor worden, maar wel echt heel erg fijn.

Tijdens het knippen vertelt Danielle me allerlei handige dingen en ze laat zien hoe ik mijn haar zelf kan föhnen. Ze is heel realistisch en ziet ook wel in dat je niet zelf achter en boven je hoofd kan werken, en laat me een paar trucjes zien. Hier heb ik gewoon wat aan. Geen wonder dat mijn haar zo suf viel, want ik deed mijn conditioner op de verkeerde plekken in mijn haar. En ook dat föhnen kan veel minder omslachtig.

Bovendien vraagt Danielle uitdrukkelijk hoe ik mijn haar nu style, wat voor borstel ik zelf heb, zodat ik het gewenste resultaat kan bereiken zonder al te veel dingen te veranderen: ik moet gewoon mijn haar kunnen doen met de spullen die ik nu ook al gebruik. Het eerste gedeelte knipt ze terwijl mijn haar nog nat is, daarna droogt ze het en knipt ze de rest droog, zodat goed te zien is hoe mijn haar valt en hoe het het best nog bijgeknipt moet worden.

Resultaat: WOW! Is dat mogelijk met mijn haar? Ik heb niet eens het idee dat er echt veel af is, het is gewoon mooi! En niet alleen door het stylen, ik zag al dat het veel mooier viel toen het nog nat was, moet je nagaan. Oké, ze zijn wel echt behoorlijk duurder dan bijvoorbeeld een Hizihair, maar het is het absoluut waard (vooral als je, zoals ik, maar een keer per half jaar gaat).

Danielle is deskundig, ze snapt goed wat ik wil met mijn haar en legt bovendien alles duidelijk uit. En dat is wat ik wilde: ze heeft mijn haar geknipt zoals ik het in gedachten had, sterker nog, nog veel beter dan ik had gedacht. Het is niet te kort, ik heb niet eerst tien minuten hoeven onderhandelen over de aantal centimeters die er van mijn haar af mogen. Ik ben gewoon blij, heel blij. En bovenal, ik kan nu al niet wachten op de volgende keer! Maar eerst maar even genieten van dit kapsel 😉

 

[highlight]Ik ben benieuwd of jij naar aanleiding van mijn blog een poging hebt gewaagd bij Salon B en of het je net zo goed beviel als mij. Laat het weten in een reactie hieronder! (Ook als je minder positief bent mag je natuurlijk reageren ;-))[/highlight]