Thuis, zolder, bed, 08.24 “TRRRRRRRRRRRRRR!” Omdat de wekker maar vaag ingesteld kan worden, gaat hij twintig minuten eerder af dan ik had gewild en ook nog eens met een heel onprettig geluid. Ik graai naar de wekker, maar die blijkt zich niet meer binnen een armlengte te bevinden. Oja. Nu heb ik het pas door. Ik lig op de zolder… 

Gisteravond was B. een beetje verkouden, waardoor het ademen vergezeld ging met een geluid wat mij uit mijn slaap hield (samen met het getik van de wekker, ja – het lag niet allemaal aan B.). Omdat ik niet kon slapen van het getik heb ik slaperig de zolderdeur opengeduwd, terwijl ik in bed bleef liggen, en de wekker in de hal gegooid. Net niet ver weg genoeg om niet door de wekker gewekt te worden. Maar als ik het geluid nu zo hoor, had ik die wekker beneden in de tuin kunnen zetten en dan was ik er nog wakker van geworden. Dus, ik val half uit bed terwijl ik de wekker probeer te vinden en uit te zetten. Het nare is dat ik nu niet meer in slaap mag vallen, want die opwindwekkers hebben natuurlijk geen snoozefunctie.

Thuis, 09.30 Na mijn ontbijt en douche wil ik even checken hoe warm het wordt, zodat ik weet wat ik aan moet doen. Grrrr… die weer app, ja, die zit dus op mijn iPhone. Ik loop naar de keuken en gluur door het raam naar de thermometer en kijk vervolgens naar de lucht. Jeetje, wat ouderwets.

Thuis, 09.52 Ik moet over acht minuten weg, heb nog geen make-up op, mijn tanden nog niet gepoetst en realiseer me dat ik nog helemaal niet uit heb gezocht waar ik precies moet zijn. Tijdens het besmeren van mijn wimpers met mascara zet ik de computer aan voor een vlugge blik op Google Maps, ik kalk het vaste nummer van Y’s kantoor op een papiertje (voor het geval dat) en ga er gestrest vandoor.

Trein, 10.57 Shit! Mijn trein heeft vertraging! En als die vertraging te lang duurt kan ik niet eens even een smsje sturen dat ik wat later ben. Handig…. Lekker hoor An, dat experiment van je.

College, Utrecht, 13.10 Chill! Ik hoef niet eens op het laatste moment te checken of mijn telefoon wel op “stil” staat, want ik heb hem helemaal niet bij me. Relaxed… Dat scheelt weer een onderzoek van drie minuten in mijn tas (want: het duurt altijd even voordat ik mijn telefoon gevonden heb. Vandaar dat je meestal ook mijn voicemail krijgt als je me belt).

College, Utrecht, 14.10 Tijdens de pauze hoor ik van M. en L. dat we een 8 voor onze presentatie hadden. “Oh! Hoe weten jullie dat?” Natuurlijk hadden ze dat anderhalf uur geleden op hun mail gelezen. Maarja. Ik ervaar het niet echt als problematisch dat ik niet in staat was mijn mail meteen te lezen. Pfoe, ik had namelijk toch niet minder dan een acht verwacht…

Utrecht CS, 16.15 Ik heb nog twintig minuten voordat de trein vertrekt en ik zoek naar een telefooncel, zodat ik vriendinnetje B. kan feliciteren met haar verjaardag. Ze zal het vast al raar vinden dat ze de hele dag nog niets van me heeft gehoord… Sommige mensen zijn me al raar aan het aankijken, omdat ik blijkbaar niet naar datgene kijk (de borden met vertrektijden of de sporen), waar de doorsnee reiziger naar zoekt. Maar, of de telefooncellen staan op een hele rare plaats, of er zijn gewoon geen telefooncellen op Utrecht CS. Ik kan het me bijna niet voorstellen. Nouja, dan maar wachten totdat ik thuis ben. Ja…oké, toegegeven, een mobiele telefoon was nu wel heel handig geweest.

Bron: www.actionbash.com

Trein, 16.40 Ik verbaas me erover dat meer dan de helft van de reizigers voorovergebogen naar zijn/haar mobiel zit te staren. Het lijken wel zombies! Het zou me niets verbazen als er binnenkort een nieuwe variant van RSI,tennisarm of sms-duim in het leven wordt geroepen: smartphonevinger? Tabletrugpijn?

Thuis, 17.20 Het eerste wat ik doe als ik thuis ben is B. bellen. Gelukkig had ze mijn Facebookbericht gezien over mijn telefoonexperiment en had ze al verwacht dat ze pas ‘s avonds wat van me zou horen. Eigenlijk is het niet eens zo moeilijk om geen mobiele telefoon te gebruiken… Zolang de rest het maar weet…

Thuis, 22.00 Bijna stem ik toe om de foto’s van de iPhone 4, 4s en 5 met elkaar te gaan vergelijken door wat foto’s te gaan maken. Op een Facebookcomment van overbuurjongen O. reageer ik namelijk: “Morgen? Laat ik nou net een 4s hebben.” Oeps. Geen mobiel gebruiken, betekent dus ook geen foto’s ermee maken…. Ik ben nog niet helemaal afgekickt dus…

Verder had ik nog een bericht van Y. gemist (daar kwam ik pas zes uur later achter), ging mijn hart sneller kloppen toen ik het laatje in de hal openschoof om mijn sleutels er in te leggen toen mijn blik opeens op mijn iPhone viel en ben ik er achter gekomen dat er dingen op mijn to-do lijst staan, die in mijn telefoon zit. Hopelijk zit er niets bij wat ik voor 8 oktober moest doen….

Wordt vervolgd…